Υπάρχει ζωή μετά τη NASA;

Αν ξαφνικά διακοπτόταν το διαστημικό πρόγραμμα της NASA και τα ταξιδάκια στο διάστημα ακυρώνονταν για πάντα, ποιο θα ήταν το μέλλον του άνεργου αστροναύτη;
Ο φωτογράφος Neil Dacosta έφτιαξε μια σειρά φωτογραφιών με τίτλο Astronaut Suicides  και θέμα έναν απελπισμένο αστροναύτη που επιχειρεί να δώσει τέλος σε μια ζωή μακριά από τα αστέρια, φορώντας πάντα όμως τη στολή του.





To όνομα Mike Stimpson ίσως να μη λέει κάτι στους περισσότερους απο 'σας, σίγουρα όμως, όλοι σας κάποια στιγμή θα πετύχατε κάποια φωτογραφία του στη διάρκεια κάποιου σερφαρίσματος στο διαδίκτυο.
Η τρέλα του - όπως φαίνεται - είναι τα Lego, και ο τρόπος που τα χρησιμοποιεί είναι ιδιαίτερος: "αναδημιουργία κλασικών φωτογραφιών" το ονομάζει και αυτό ακριβώς είναι! Κλασικές φωτογραφίες, που έχουν μείνει στη συλλογική μνήμη λόγω της σημασίας του θέματος που απεικονίζουν, αλλά και φωτογραφίες κλασικών φωτογράφων από τη γέννηση της φωτογραφίας μέχρι και σήμερα, αποτελούν την πηγή έμπνευσης του Stimpson και την αφορμή για την πρωτότυπη, δημιουργική και διαφορετική θέαση των πραγμάτων.
Το ζητούμενο αλλά και το αποτέλεσμα αυτής της έμπνευσης (ίσως και εμμονής) είναι μάλλον η οπτική των πραγμάτων μέσα από τα μάτια ενός παιδιού που όλα τα μεταφράζει στο μυαλό του σε παιχνίδια και τα αποκωδικοποιεί μέσα από αυτά. Ισως πάλι, ο φωτογράφος απλώς να θέλει με την μετουσίωση αυτή, άλλοτε να ξορκίσει μια εικόνα ή να την "μαλακώσει", και άλλοτε να την ενδυναμώσει και να την τονίσει! Σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα είναι απολαυστικό, και τόσο πρωτότυπο που έχει δημιουργήσει τάση. Απολαύστε μερικές από τις εικόνες και δείτε την εντυπωσιακή "μετουσίωση"!!!



Πεντανόστιμα πεϊνιρλάκια. Τρώγονται όλες τις ώρες, είτε κρύα, είτε ζεστά.

Τι χρειαζόμαστε:

> 1 κούπα τσαγιού νερό
> 1 κούπα τσαγιου γάλα εβαπορέ
> 1 κοφτή κουτ. γλυκού αλάτι
> 2,5 κουτ. γλυκού μαγιά (ξηρή)
> αλεύρι για όλες τις χρήσεις, περίπου 1 κιλό (ή όσο πάρει)


Πώς το κάνουμε:

1. Σε μία λεκανίτσα βάζουμε το νερό, το γάλα εβαπορέ, το αλάτι και την μαγιά. Τα ανακατεύουμε και αρχίζουμε να προσθέτουμε το αλεύρι, λίγο-λίγο μέχρι να γίνει μία ζύμη, ούτε σκληρή αλλά ούτε και να κολλάει στα χέρια.
2. Την σκεπάζουμε με μία πετσετούλα και την αφήνουμε να ξεκουραστεί, να φουσκώσει.
3. Για γέμιση ετοιμάζουμε ότι θέλουμε.
4. Μπορούμε να τα γεμίσουμε με κιμά που θα τον μαγειρέψουμε έτσι ώστε να μείνει με λίγα υγρά ή τα γεμίζουμε με τυρί και ζαμπόν.
5. Όταν φουσκώσει η ζύμη, παίρνουμε κομμάτια στο μέγεθος μεγαλύτερο από καρύδι και τα ανοίγουμε σε σχήμα βαρκούλας (οβάλ σαν το αυγό), βάζουμε την γέμιση και κλείνουμε.
6. Τα τοποθετούμε σε βουτυρωμένο ταψί και ψήνουμε στους 180 περίπου 20 λεπτά, σε προθερμασμένο φούρνο.
7. Αφού ψηθούν όπως είναι ζεστά τα περνάνε με ένα πινέλο με φρέσκο βούτυρο.


Λίγα μυστικά ακόμα

Το νερό και το γάλα δε χρειάζεται να είναι χλιαρά, να είναι σε θερμοκρασία δωματίου.
Αντί για 1 φλ. εβαπορέ και 1 φλ. νερό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε 2 φλ. φρέσκο γάλα.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτή τη ζύμη και για πολλά ακόμα, όπως πιτσάκια ή πίτσες ή τυροπιτάκια.

Μπαίνουν στην κατάψυξη:
Έτοιμα γεμισμένα. Τα βγάζεις ώρα πριν τα ψήσεις να έρθουν σε θερμοκαρασία δωματίου και ψήνεις ή
Σκέτη την ζύμη καλά κλεισμένη σε σακουλάκι κατάψυξης. Βγάζεις πολύ ώρα πριν τα φτιάξεις να έρθεις η ζύμη σε θερμοκρασία δωματίου, φτιάχνεις τα πεινιρλάκια σου τα γεμίζεις και ψήνεις.


Δείτε το πως διπλώνουμε τα πεϊνιρλί στις Οδηγίες βήμα βήμα.

Πηγή: Οι Συνταγές της Παρέας
Επτά χρόνια ανασκαφικών εργασιών


Ξεπερνούν τις 104.000, μόνο τα κινητά αρχαιολογικά ευρήματα (νομίσματα, αγγεία, κοσμήματα από χρυσό, χαλκό, άργυρο, κεραμικά, γυάλινα κ.ά.) που εντόπισαν οι αρχαιολόγοι της 9ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων κατά τη διάρκεια των επταετών, μέχρι σήμερα, ανασκαφικών εργασιών της στους τέσσερις σταθμούς του Μετρό της Θεσσαλονίκης.

«Ανακεφαλαίωση των αρχαιολογικών πεπραγμένων στη διάρκεια των εργασιών διάνοιξης του μετρό στη Θεσσαλονίκη» χαρακτήρισε η διευθύντρια της 9ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Θεσσαλονίκης, Δέσποινα Μακροπούλου, τη διάλεξη με θέμα: «Από τη Χρυσή Πύλη ως την Κασσανδρεωτική. Οι Σταθμοί διηγούνται», που έδωσε, χθες το βράδυ, στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης.


Στη διήγησή τους- δια στόματος της αρχαιολόγου και εις επήκοον εκατοντάδων ακροατών, που κυριολεκτικά κατέκλυσαν την αίθουσα "Μανόλης Ανδρόνικος" αλλά και ολόκληρο το χώρο υποδοχής του Αρχαιολογικού Μουσείου, οι σταθμοί "μίλησαν" για τη ... Χρυσή Πύλη και την πύλη του Βαρδαρίου (Σταθμός Πλατείας Δημοκρατίας και Διακλάδωση προς Σταυρούπολη) και τη διαχρονία της χρήσης τους επί έξι και πλέον αιώνες (νεκροπόλεις, δρόμοι, είσοδος στην πόλη, πυθεώνες, νεκροταφεία από τα ύστερα ρωμαϊκά χρόνια ως την τουρκοκρατία, τους μουσουλμανικούς τάφους και τα χάνια). Τα χρονικά αλλά και ... γεωγραφικά (μικρότερα αυτά) άλματα συνεχίστηκαν με αναφορές στο σταθμό Συντριβανίου - ανατολικότερα και κοντά στη λεγόμενη Κασσανδρεωτική πύλη με τον εντοπισμό -το 2009- της παλαιοχριστιανικής Βασιλικής και τελικά την απόφαση για καταγραφή και κατάχωσή της.


 Η διήγηση των σταθμών έκανε μια μεγαλύτερη στάση στο σταθμό Αγίας Σοφίας του μετρό (σε απόσταση μόλις 370 μέτρων από τον πολυσυζητημένο σταθμό Βενιζέλου, επί της σημερινής οδού Εγνατία) με αναφορές στη Λεωφόρο της αρχαιότητας (την λεγόμενη Decoumanus Maximous) που αποκαλύφθηκε σε μήκος τουλάχιστον 72,80μ. αλλά μόνο το νότιο τμήμα της καθώς το βόρειο δεν ανασκάφηκε και καλύπτεται από τη σημερινή πλατεία Μακεδονομάχων.

Η οδός, στρωμένη με μαρμάρινες πλάκες και οριοθετημένη από μαρμάρινα κράσπεδα, λίγο πριν από τη συμβολή της με την κάθετη οδό στο ύψος της σημερινής Αγίας Σοφίας, διευρύνεται διαμορφώνοντας πλακόστρωτη πλατεία με κρήνη για να ξεδιψούν περαστικοί και περίοικοι. Τη μνημειακή μορφή του δρόμου συμπληρώνει κιονοστοιχία, από την οποία ορατός, σήμερα, είναι ο ισχυρός στυλοβάτης, που σώζει επτά βάσεις κιόνων του 4ου και 6ου αι., οριοθετεί τον οδικό άξονα στα νότια και τον χαρακτηρίζει ως via colonnata. Από τα κτίρια της νότιας οικοδομικής γραμμής των παλαιοχριστιανικών χρόνων εντοπίστηκαν μόνον οι όψεις τους και κάποια θυραία ανοίγματα καθώς και ίχνη από την εβραϊκή συνοικία που κάηκε κι αυτή στην πυρκαγιά του 1917. Αναλυτικότερη, σαφέστερη και πλέον εντυπωσιακή λεκτικά - αλλά και εξαιτίας των εντυπωσιακών ευρημάτων της, υπήρξε η "διήγηση" του σταθμού Βενιζέλου.

 
Στη διάλεξη έγινε λόγος και για τη "λάθος", όπως χαρακτηρίστηκε, αρχική απόφαση του ΚΑΣ για την απόσπαση, φύλαξη και στο μέλλον έκθεση σε άλλο χώρο των ευρημάτων, για τις 12.500 υπογραφές ελλήνων και ξένων επιστημόνων και πολιτών υπέρ της "ιστορικής αναγκαιότητας συνύπαρξης (και όχι απόσπασης) των αρχαίων με το σύγχρονο Μετρό".

«Πράγματι, οι εργασίες για τη διάνοιξη του Μετρό έγιναν η αφορμή για να μάθουμε πολλά για την πόλη μας. Αλλά και για να μεριμνήσουμε για τη διάσωσή τους. Θέλουμε να κτίσουμε το μέλλον μας πάνω στη γνώση του ιστορικού παρελθόντος αλλά όχι πάνω στο πτώμα του» κατέληξε η κ. Μακροπούλου καταχειροκροτούμενη, Την εκδήλωση - διάλεξη διοργάνωσε το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο των Φιλολογικών Βραδινών που διοργανώνει σε συνεργασία με τον Σύλλογο Αποφοίτων της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ «Φιλόλογος».

Πηγή


Δεκατρία διηγήματα και μια νουβέλαΤρούμαν Καπότε / μετάφραση: Μιχάλης Μακρόπουλος

"... επανέλαβα με τρόπο αυστηρό και λιτό τετριμμένες συζητήσεις με καθημερινούς ανθρώπους [...] αφού έγραψα εκατοντάδες σελίδες με αυτό τον απλοϊκό τρόπο, δημιούργησα τελικά ένα ύφος. Είχα βρει ένα πλαίσιο όπου θα μπορούσα να εντάξω ό,τι γνώριζα σχετικά με τη συγγραφή, ό,τι είχα μάθει από τα κινηματογραφικά σενάρια, τα θεατρικά έργα, το ρεπορτάζ, την ποίηση, το διήγημα, τη νουβέλα, το μυθιστόρημα".


Tο εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης (το 1980)


Έτσι περιγράφει ο Τρούμαν Καπότε τον τρόπο γέννησης αυτής της συλλογής, που αναμφίβολα συγκαταλέγεται στα καλύτερά του βιβλία. Με γραφή θαυμαστά λιτή και ιδιαίτερα εύστοχη, περιγράφει συναντήσεις του με ανθρώπους, συζητήσεις με επωνύμους και ανωνύμους (μια καθαρίστρια, ένα δολοφόνο, μια μαύρη σταρ, τη Μέριλιν Μονρόε) και την προσπάθεια ενός ντετέκτιβ να διαλευκάνει μια σειρά από μυστηριώδεις φόνους σε μια νουβέλα βασισμένη σε αληθινά περιστατικά.


Ο Truman Capote φωτογραφημένος από τον Henri - Cartier Bresson (1947)









Όταν ο υπολοχαγός Τσαρλς Άκλαντ μεταφέρεται από το Ιράκ με σοβαρές κρανιακές κακώσεις, βρίσκεται αντιμέτωπος όχι μόνο με τη μόνιμη παραμόρφωση του προσώπου του αλλά και με την προφανή αλλαγή τού μέχρι πρόσφατα προσηνούς χαρακτήρα του. Βασανισμένος από τις ημικρανίες και γεμάτος καχυποψία για τον ψυχίατρό του, αρχίζει να παρουσιάζει σποραδικές κρίσεις επιθετικότητας, ειδικά προς τις γυναίκες. Κόβει κάθε δεσμό με την προηγούμενη ζωή του και βυθίζεται σε έναν κόσμο ενοχών και παρανοϊκής καχυποψίας… ώσπου ένας θαμώνας σε μια παμπ κάνει το λάθος να τον εκνευρίσει. Ο υπολοχαγός συγκρατείται χάρη στην παρέμβαση της Τζάκσον, ιδιοκτήτριας της παμπ, γιατρού και αθλήτριας μπόντι μπίλντιγνκ, επισύρει όμως την προσοχή της αστυνομίας που διερευνά τρεις δολοφονίες ομοφυλόφιλων στην περιοχή. Καθώς περιλαμβάνεται πλέον στον κατάλογο των υπόπτων, ο Άκλαντ αναγκάζεται να αντιμετωπίσει τα πραγματικά προβλήματα που κρύβονται πίσω από την απομόνωσή του. Πόσο ελέγχει αλήθεια τη σκοτεινή πλευρά της προσωπικότητάς του; Είναι ο διπρόσωπος χαμαιλέοντας που ισχυρίζεται η πρώην μνηστή του; Και γιατί, αν αποστρέφεται το γυναικείο φύλο, στρέφεται σε μια γυναίκα για βοήθεια;






Βιογραφικό

Η ΜΙΝΕΤ ΓΟΥΟΛΤΕΡΣ είναι μία από τις μεγάλες κυρίες της βρετανικής αστυνομικής λογοτεχνίας και η πλέον δημοφιλής συγγραφέας του είδους σήμερα στην Αγγλία. Έχει τιμηθεί με το βρετανικό βραβείο CWA John Creasy, το αμερικανικό Edgar Allan Poe Award για το καλύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα που δημοσιεύτηκε στην Αμερική, καθώς και με δύο βραβεία CWA Gold Daggers για το καλύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα. Σχεδόν 25 εκατομμύρια αντίτυπα των βιβλίων της έχουν πουληθεί παγκοσμίως ενώ τα δικαιώματα τους έχουν πουληθεί σε περισσότερο από 40 χώρες και έχουν μεταφραστεί σε 36 γλώσσες. Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΧΑΜΑΙΛΕΟΝΤΑ είναι το δωδέκατο βιβλίο της. Σήμερα ζει στο Ντόρσετ της Αγγλίας με τον άνδρα της.




το original εξώφυλλο:





Ένα βιβλίο για την ανθρώπινη φύση και τις αδυναμίες της, για τον τόπο που μας γεννά και μας στιγματίζει για πάντα.

Το  βιβλίο  θα είναι διαθέσιμο  την 25η Νοεμβρίου 2013   από τις εκδόσεις Καστανιώτη.


Οι «Χαμαιλέοντες» είναι το δέκατο κατά σειρά μυθιστόρημα του Αλέξη Σταμάτη. Όπως λέει ο ίδιος, γράφτηκε υπό πολύ ειδικές συνθήκες κυρίως τις πρωινές ώρες όταν μια θεραπεία που ακολουθούσε τότε του είχε αλλάξει το βιολογικό ρολόι και ξυπνούσε στις 4 πμ.

«Έχω να πω πως η διαύγεια εκείνων των ωρών είναι ανεπανάληπτη. Όταν το άρχιζα πριν δυο σχεδόν χρόνια – είναι ένα αρκετά σύνθετο βιβλίο- ποτέ δεν φανταζόμουν ότι τελικά θα το έβλεπα ολοκληρωμένο. Νόμιζα πως όταν τέλειωνε αυτή η περιπέτεια θα άρχιζα κάτι άλλο, πιο απλό, πιο «του χεριού» μου. Όμως ήταν μια δύναμη που δεν με άφηνε να το παρατήσω. Και ιδού…το βιβλίο της κορτιζόνης.»




O Δανός Don Kenn που γράφει και σκηνοθετεί παιδικα σόου για την τηλεόραση, στον ελεύθερό του χρόνο ζωγραφίζει εκπληκτικές εικόνες με τέρατα, φαντάσματα και λοιπές τρομακτικές οντότητες στα γνωστά κίτρινα χαρτάκια "post-it". Η τεχνική του είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη και το αποτέλεσμα πραγματικά ΦΟΒΕΡΟ (απ' όλες τις απόψεις!!!). Πραγματική "Dark Art", φανερά επηρρεασμένη από Poe και Lovecraft ξεφεύγοντας όμως τελικά σε κάτι πολύ πιο άμεσα τρομακτικό, σαν ξαφνικό εφιάλτη. Απολαύστε μερικές εικόνες από "ένα μικρό παράθυρο σε ένα διαφορετικό κόσμο" όπως λέει ο ίδιος, και δείτε περισσότερα στο blog του.




Μικρά ψωμάκια για κάθε ώρα! Συνοδεύονται με μαρμελάδα, με πραλίνα φουντουκιού, με φυστικοβούτυρο ή και βούτυρο και μέλι!

Τι χρειαζόμαστε:
> 2 φλυτζάνια αλεύρι για ολες τις χρησεις
> 100 γρ βουτυρο γαλακτος
> μισό κουταλάκι του γλυκού αλάτι
> 2 κουταλάκια τού γλυκού ζάχαρη άχνη
> 3/4 του φλυτζανιού γαλα φρεσκο
> 2 φακελάκια baking powder

Πώς το κάνουμε:
1. Βάζουμε σε μια λεκανίτσα το αλεύρι, το baking, τη ζάχαρη και το αλάτι και τα ανακατεύουμε καλά.
2. Προσθέτουμε το βούτυρο ζυμώνοντας απαλά.
3. Στο τέλος προσθέτουμε λίγο λίγο το γάλα.
4. Ανοίγουμε τη ζύμη, περίπου πάχος 1,5 εκατοστό και κόβουμε με κουπ πατ κυκλάκια ή τετραγωνάκια.
5. Ψήνουμε σε δυνατό φούρνο 12' +-.

Λίγα μυστικά ακόμα
Μόλις ψηθούν και είναι ακόμη ζεστά τα κόβουμε στη μέση (οριζόντια) και φτιάχνουμε ''σαντουιτσακια'' με ο,τι γέμιση μας αρέσει!

Πηγή: briefingnews.gr


Η φωνή της έχει τραγουδήσει για τον πόνο, την απελπισία, την αδικία, την απώλεια.... σαν να προσπαθεί να αφυπνίσει το μυαλό και την ψυχή. Γεννημένη το καλοκαίρι του '55 στο San Diego, από Έλληνες γονείς, η Diamanda (δε μου αρέσει η ελληνική version τύπου Αδαμαντία σε καμία περίπτωση) ανατράφηκε αγαπώντας την μουσική μέσα από τα πρώτα ακούσματα που της έδωσαν οι γονείς της από την ελληνική κουλτούρα και παράδοση. Με τη σύμφωνη γνώμη τους σπούδασε κλασική μουσική και τζαζ, αλλά ήθελε το κάτι παραπάνω για να ολοκληρώσει την καλλιτεχνική της ταυτότητα, έτσι στις σπουδές της πρόσθεσε και τη visual-art performance. Κάπου εκεί τη βρίσκουμε και στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας να σπουδάζει Βιοχημεία (τότε ήταν που κόλλησε και ηπατίτιδα C από κάποια μολυσμένη σύριγγα). Παρόλο που οι γονείς της προτιμούσαν να γίνει μια κλασική πιανίστρια (...δεν ήξεραν) εκείνη κάνει την πρώτη της εμφάνιση το 1979 στο Φεστιβάλ του Αβινιόν, κρατώντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην όπερα «Μια μέρα σαν τις άλλες» του Βίνκο Γκλομποκάρ βασισμένη σε ντοκουμέντα της Διεθνούς Αμνηστίας για μια Τουρκάλα που βασανίσθηκε από τις τουρκικές αρχές. Στη συνέχεια ήρθαν οι πρώτες της δισκογραφικές δουλειές "The Litanies of Satan"(1982) και "Diamanda Galas"(1984).

Από τότε και μέχρι σήμερα έχει στο ενεργητικό της συνεργασίες με σημαντικούς συνθέτες, όπως οι Phillip Glass, Terry Riley, John Zorn και ο Iannis Xenakis και συμμετείχε και σε ταινίες όπως  του Francis Ford Coppola "Dracula", στην οποία συμμετείχε και στο soundtrack (1992).

Η πρώτη όμως προσωπική δουλειά της που έκανε αίσθηση ήταν το 1991 με τίτλο “Plague Mass”. Η ηχογράφηση έγινε στον καθεδρικό ναό του Αγ.Ιωάννη στην Νέα Υόρκη και με αυτό η Galas επιτίθεται στην Καθολική Εκκλησία και στην αδιαφορία που δείχνει για την μάστιγα του AIDS. Την προσπάθειά της αυτή στήριξε και ο αδερφός της, οποίος ήταν φορέας και πέθανε κατά τη διάρκεια της τελικής παραγωγής αυτής της δουλειάς.

Μέχρι και σήμερα η Diamanda μετράει δουλειές και συμμετοχές που πάντα αφορούν την κοινωνία και ειλικρινά δε θα μπορούσαμε να περιμένουμε τίποτα λιγότερο από μια καλλιτέχνη που έχει τραγουδήσει για την γενοκτονία  Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσύριων την περίοδο 1916 - 1923 στο δίσκο της " Defixiones, Will and Testament" το 2003.
Για την Diamanda σκοπός είναι να αφυπνίσει, να ταρακουνήσει και τελικά να μπει και στο τελευταίο σπίτι για να ακούσει ο κόσμος, να καταλάβει και να νιώσει πως τα πιο σημαντικά προβλήματα στη ζωή του είναι και αυτά που οφείλει στη ζωή να πολεμήσει...

Official site: http://www.diamandagalas.com



 



Την λένε Λίζα και διεκδικεί το βραβείο για το γκολ της χρονιάς!





 Δεν υπάρχει το γκολ που έβαλε. Δείτε το βίντεο και θα καταλάβετε….
Εμείς μπορεί να υποστηρίζουμε το γκολ του Παναγιώτη Κονέ, ωστόσο το γκολ της Lisa De Vanna δεν υπάρχει.
Όχι μόνο γιατί είναι ανάποδο ψαλίδι.
Είναι γιατί γυρίζει με τέτοιο τρόπο το σώμα της για να το πετύχει που πολλοί από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές του κόσμου θα την έστελναν στα περιστέρια.
Γκολάρα και μπράβο της!

Πηγή: neolaia.gr
Χρόνια πολλά, Μάρτι!



Ο ιταλοαμερικανός βραβευμένος με Όσκαρ, σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός, Μάρτιν Μαρκαντόνιο Λουτσιάνο Σκορσέζε, γεννήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 1942. Κλείνοντας τα 71 του χρόνια, συνεχίζει να χαρίζει ιδιαίτερες κινηματογραφικές εμπειρίες. Χρόνια του πολλά, με 71 χαρακτηριστικές δηλώσεις.

«Αν η μητέρα σου μαγειρεύει ιταλικό φαγητό, ποιος ο λόγος να πας σε εστιατόριο;»
«Το σινεμά είναι ένα θέμα του τι βρίσκεται μέσα στο πλαίσιο και τι έξω».

«Αν δεν παραπονιέμαι δεν περνάω καλά».
«Καθώς μεγάλωνα είχα τη τάση να αναζητώ ανθρώπους που ζούσαν με ευγένεια, ανεκτικότητα, συμπόνια, με πιο ευγενή τρόπο αντίληψηςτων πραγμάτων».

«Μου αρέσει να μελετάω την Ιστορία της αρχαιότητας και να βλέπω πως οι αυτοκρατορίες φτάνουν στην άνοδο και στην πτώση, σπέρνοντας τους σπόρους της αυτοκαταστροφής».
«Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως η απλότητα. Η απλότητα είναι δύσκολο πράγμα».

«Οι άνθρωποι πρέπει να αρχίσουν να μιλάνε για να γνωρίσουν περισσότερα για άλλους πολιτισμούς και να καταλαβαίνουν περισσότερο ο ένας τον άλλον».

«Μου φαίνεται ότι κάθε συνετός άνθρωπος πρέπει να βλέπει ότι η βία δεν αλλάζει τον κόσμο, κι αν ναι, είναι προσωρινό».

«Η ποπ μουσική διαμόρφωσε το σάουντρακ της ζωής μου»
«Όταν κάνω μια ταινία, είμαι το κοινό».

«Ο θάνατος έρχεται σε ένα φλας, κι αυτό είναι η αλήθεια, ο άνθρωπος χάνεται σε λιγότερο από 24 καρέ του φιλμ».
«Το αλκοόλ κατέστρεψε την εργατική τάξη και πολλούς ακόμη ανθρώπους».

«Δεν δημιουργείς εικόνες για τα Όσκαρ».

«Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν γενιές που δεν γνωρίζουν για την προέλευση του φιλμ».

«Είδα επίσης και το Δαλάι Λάμα κάμποσες φορές».
«Δεν μου αρέσει να είμαι μόνος σε σπίτια».

«Τυχαίνει να μου αρέσουν τα βαμπίρ πιο πολύ από τα ζόμπι».

«Ήθελα απλά να είμαι ένας συνηθισμένος εφημέριος».

«Μου άρεσε η ιδέα να βλέπω τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός μικρού αγοριού».

«Είμαι μια παλαιότερη γενιά».

«Θα γίνω 60 και μ’ έχω σχεδόν συνηθίσει» .
«Όλη μου η ζωή ήταν θρησκεία και ταινίες. Μόνο αυτό. Τίποτα άλλο».

«Σε κάθε ταινία υποφέρεις, αλλά σε κάποιες πραγματικά υποφέρεις».

«Το καλύτερο που μπορώ να κάνω είναι :μία ταινία κάθε δύο χρόνια».

«Πολλές φορές έχω γνωρίσει ανθρώπους που δε θα αντάλλασσαν κουβέντα μεταξύ τους αλλά θα πήγαιναν να δουν ταινίες μαζί και θα αποκτούσαν έτσι εμπειρία στη ζωή».

«Πάντα ήθελα να κάνω μια ταινία που να έχει το στοιχείο του Chinese-box effect, το οποίο συνεχίζεις να ανοίγεις ,να ανοίγεις και τελικά στο τέλος είσαι ακόμα στην αρχή».

«Υπάρχουν δύο είδη δύναμης για τα οποία πρέπει να πολεμήσεις. Η πρώτη είναι τα χρήματα, κι αυτό είναι το σύστημα μας. Η δεύτερη είναι οι άνθρωποι γύρω σου, να γνωρίζεις πότε να δέχεσαι την κριτική τους και πότε να λες όχι».
«Θα ήθελα να κάνω αρκετές ταινίες. Κομμάτια του είδους. Γουέστερν. Ίσως μία ακόμη ταινία για τους Ιταλοαμερικάνους που δεν είναι γκάνγκστερ, μόνο για να αποδείξω ότι δεν είναι όλοι οι Ιταλοί γκάνγκστερ».

«Πρέπει να καταλαβαίνεις πότε ένας συνεργάτης δεν είναι πια ικανοποιημένος».
«Τώρα πιο πολύ από ποτέ έχουμε την ανάγκη να μιλάμε ο ένας στον άλλον, να ακούμε ο ένας τον άλλον και να καταλάβουμε πως βλέπουμε τον κόσμο και ο κινηματογράφος είναι το ιδανικότερο μέσο γι’ αυτό».

«Αγαπώ την μορφή των αεροπλάνων και την ιδέα για το πώς πετάνε. Όσο πιο πολλά μαθαίνω γι’ αυτό τόσο καλύτερα αισθάνομαι. Ενώ ακόμα δεν μου αρέσει, έχω την αίσθηση για το τι πραγματικά συμβαίνει».
«Το να είσαι πατέρας σε μεγαλύτερη ηλικία είναι διαφορετικό από όταν απέκτησα τις άλλες δύο μου κόρες όταν ήμουν στα 20 και στα 30. Όταν είσαι στα 60 και είσαι με το παιδί κάθε μέρα, ασχολείσαι με το μυαλό ενός παιδιού, έτσι επαναφέρει την παιδικότητα σου πάλι».

«Έλεγα σαν αστείο χθες ότι αγαπώ το μοντάζ, ότι ξέρω πώς να κόψω μια εικόνα, νομίζω πως ξέρω να τη γυρίσω αλλά δε ξέρω πώς να τη φωτίσω. Και συνειδητοποίησα ότι φταίει που δεν μεγάλωσα με φως. Μεγάλωσα στις εργατικές κατοικίες».
«Αν απλά καθόμαστε και υπάρχουμε, και το κατανοήσουμε αυτό, νομίζω θα ήταν χρήσιμο σε ένα κόσμο που φαίνεται σαν δίσκος που γυρίζει όλο και πιο γρήγορα, ότι εμείς κινούμαστε στην άκρη του σύμπαντος».

«Νομίζω ότι υπάρχουν μόνο μία ή δύο ταινίες που είχα όση οικονομική υποστήριξη είχα ανάγκη. Στις υπόλοιπες, εύχομαι να είχα τα χρήματα να γυρίσω άλλες δέκα μέρες».
«Πιστεύω πως όταν είσαι νέος και έχεις την πρώτη έκρηξη ενέργειας και κάνεις πέντε ή έξι εικόνες στη σειρά που αφηγούνται τις ιστορίες με εκείνα τα πράγματα στη ζωή που θέλεις να πεις…λοιπόν αυτές είναι ίσως οι ταινίες που έπρεπε να μου χαρίσουν το Όσκαρ».

«Λοιπόν το θέμα είναι ότι η Νέα Υόρκη την περίοδο 1846 με 1862 ήταν πολύ διαφορετική από το κέντρο της Νέας Υόρκης σήμερα. Πραγματικά δεν έχει απομείνει τίποτα από εκείνη την εποχή στη Νέα Υόρκη».
«Όταν ήμουν παιδί είχα έντονο άσθμα».

«Σε όλη μου τη ζωή ποτέ και πουθενά δεν αισθάνθηκα άνετα στη Νέα Υόρκη, εκτός ίσως από ένα διαμέρισμα κάπου».
«Ο κινηματογράφος του Χονγκ Κονγκ είναι κάτι που δεν μπορείς να αναπαραγάγεις έτσι κι αλλιώς».

«Γνωρίζω καλά ότι μερικοί Βουδιστές μπορούν να κατακτήσουν την ηρεμία του μυαλού».

«Δεν μπορώ πραγματικά να οραματιστώ μια εποχή όταν δεν κινηματογραφώ κάτι».

«Εύχομαι να μπορούσα να κάνω τα πάντα σε 3D».

«Λέω συνέχεια ότι είμαι σε κακή διάθεση εδώ και 35 χρόνια. Προσπαθώ να τη φωτίσω αλλά αυτό είναι που βγαίνει όταν με βάζεις στην κάμερα».

«Γεμίζω ενέργεια με το να βρίσκομαι με ανθρώπους που σημαίνουν πολλά για μένα».
«Είναι πολύ καλό για μένα να θυμάμαι τι περνάνε οι ηθοποιοί».

«Έχω δει τόσες πολλές ταινίες στην πάροδο των ετών, και υπάρχουν μόνο λίγες που ξαφνικά θα σε εμπνεύσουν τόσο πολύ ώστε να θέλεις να συνεχίσεις να κάνεις ταινίες».
«Πιο προσωπικές ταινίες μπορείς να κάνεις, αλλά οι προϋπολογισμοί σου θα κοπούν».

«Οι Ιταλοαμερικανοί γονείς μου ανήκαν στην εργατική τάξη, δεν πήγαν ποτέ σχολείο, δεν υπήρχαν βιβλία στο σπίτι».
«Μέρος κάθε προσπάθειας που κάνεις είναι ότι καθεμιά έχει τα δικά της προβλήματα. Είναι η φύση της διαδικασίας αυτής».

«Μερικές από τις ταινίες μου είναι γνωστές για την απεικόνιση της βίας. Δεν έχω πια να αποδείξω κάτι με αυτό».
«Η κατώτατη γραμμή είναι ότι σκοπεύω να γυρνάω πίσω σε όλο και πιο παλιά μουσική».

«Κάνεις μια συμφωνία. Καταλαβαίνεις με πόση αμαρτία μπορείς να ζήσεις».
«Ποτέ δε ξέρεις πόσο χρόνος σου έχει μείνει».

«Υπήρχε πάντα ένα κομμάτι μέσα μου που ήθελε να γίνει σκηνοθέτης παλιάς γενιάς. Αλλά δεν μπορούσα να το καταφέρω. Δεν είμαι επαγγελματίας».
«Το γεγονός ότι το φαγητό κατέχει τόσο σημαντικό ρόλο στις ταινίες μου συνδέεται απόλυτα με την οικογένεια μου».

«Έχω βρεθεί στη βόρεια Αφρική πολλές φορές».

«Ο όρος ‘γίγαντας’ χρησιμοποιείται πολύ συχνά για να περιγράψει καλλιτέχνες. Αλλά στην περίπτωση του Ακίρα Κουροσάβα, έχουμε ένα από τα σπάνια παραδείγματα που ο όρος ταιριάζει».

«Πρέπει να καταλάβετε ότι όταν πρωτοξεκίνησαν οι κινούμενες εικόνες, οι άνθρωποι ήθελαν ήχο, χρώμα, μεγάλη οθόνη και βάθος».

«Υπάρχουν στιγμές που πρέπει να αντιμετωπίσεις τους εχθρούς σου, κάτσε κάτω και ασχολήσου με αυτό».

«Αν όλα κινούνται κατά μήκος και δεν υπάρχουν τεράστιες καταστροφές, κατευθυνόμαστε ουσιαστικά προς ολογράμματα».
«Το σινεμά ξεκίνησε με μια παθιασμένη, σωματική σχέση ανάμεσα σε αυτό και τους καλλιτέχνες και τους εργάτες και τους τεχνικούς που το χειρίστηκαν, το μεταχειρίστηκαν και το γνώρισαν με τον τρόπο που ένας εραστής ξέρει κάθε πτυχή του σώματος της αγαπημένης του. Ασχέτως με το που θα πάει το σινεμά, δεν μπορούμε να αντέξουμε να χαθεί το θέαμα στο ξεκίνημα του».

«Μερικές φορές όταν είσαι βαθιά μέσα στη διαδικασία του γυρίσματος ή του μοντάζ μιας εικόνας, φτάνεις στο σημείο όπου δε ξέρεις αν θα μπορούσες να το κάνεις ξανά».
«Ακόμη αντιπαθώ τα τηλέφωνα, yeah!»

«Πολλά από αυτά που έχω εμμονή είναι η σχέση και η δυναμική μεταξύ των ανθρώπων και της οικογένειας, ειδικά των γιων και του πατέρα».
«Πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι που θυμούνται το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και το Ολοκαύτωμα που μπορούν να μας βοηθήσουν να βγούμε από αυτό το αυλάκι».

«Πιστεύω ότι όλοι οι σπουδαίοι δημιουργοί ταινιών έχουν πεθάνει ή δεν εργάζονται πια. Δε συγκαταλέγω τον εαυτό μου, τους φίλους μου και άλλους σύγχρονους δημιουργούς στην κατηγορία τους. Απλά βλέπω ότι κάνουμε λίγη δουλειά..»
«Οι ταινίες αγγίζουν την καρδιά μας και μας κάνουν να βλέπουμε τον κόσμο αλλιώς».

«Το άσπρο και το μαύρο δεν είναι ποτέ άσπρο και μαύρο. Είναι αποχρώσεις του γκρι».
«Έχω την επιθυμία να αφηγούμαι ιστορίες. Και δεν ικανοποιούμαι ποτέ».

«Ο Τζόνι Ντεπ είναι μοναδικός. Μου αρέσει. Δεν ξέρω πώς το κάνει».

Πηγή: athensvoice
Δωρεάν εικόνες και φωτογραφίες για εξώφυλλο στο προφίλ σας στο facebook!!!


To όνομα της ιστοσελίδας είναι  << Τimelinecovers.pro >> και παρέχει τεράστιο αριθμό εικόνων, φωτογραφιών και σχεδίων, σε προσαρμοσμένο μέγεθος για χρήση στο εξώφυλλο του προφιλ σας στο facebook. Θα βρείτε διάφορα θέματα, ταξινομημένα κατα ομάδα/είδος και θα διασκεδάσετε ακόμα και με τη διαδικασία του ψαξίματος.
Το link για την ισοσελίδα είναι αυτό: http://www.timelinecovers.pro/covers/funny/i-am-hot.html

Ενδεικτικά, μερικές εικόνες (που άρεσαν σε μένα) είναι ιο παρακάτω:









Τα MUPPETS ξαναχτυπούν!!!


 Ήταν 2008 όταν και η κινηματογραφική επιστροφή των Muppets πήρε το πράσινο φως, με το κοινό να αντιδρά μάλλον μουδιασμένα, φοβούμενοι το τι τελικά θα δούμε, και το κατά πόσο μια ταινία θα μπορέσει να μείνει πιστή στο υλικό του The Muppet Show. Οι James Bobin, Nicholas Stoller και Jason Segel όμως, τα κατάφεραν πέραν κάθε προσδοκίας, παρουσιάζοντας μια ολόφρεσκη και ταυτόχρονα νοσταλγική ταινία, καταφέρνοντας μια εξαιρετική εμπορική πορεία. Το sequel ήταν σχεδόν αναπόφευκτο, και αν και πάλι έχουμε τις αμφιβολίες μας, αυτή τη φορά μπορούμε να είμαστε κάπως πιο αισιόδοξοι.



Μερικές απλές αλήθειες που μαθαίνουμε στον δρόμο της ζωής…

1. Η διαδρομή προς τον προορισμό μας δεν είναι ποτέ μια ευθεία γραμμή. – Παίρνουμε αμφισβητήσιμες στροφές και χανόμαστε. Αλλά δεν έχει πάντα σημασία από ποιο δρόμο θα ξεκινήσουμε, αυτό που έχει σημασία είναι ότι έχουμε ξεκινήσει. Όπως και να ‘χει η ζωή κατά πάσα πιθανότητα θα γίνει λίγο περίπλοκη και θα φέρει απροσδόκητα εμπόδια και αλλαγές. Αλλά είναι εντάξει. Μερικές φορές πρέπει να σκοντάψεις και να νιώσεις αδύναμος για λίγο για να συνειδητοποιήσεις το πόσο δυνατός είσαι πραγματικά.

2. Οι αληθινοί φίλοι δεν θα σου ζητήσουν να αλλάξεις το ποιος είσαι. – Οι ΣΩΣΤΟΙ άνθρωποι για εσένα θα αγαπάνε όλα τα πράγματα σχετικά με εσένα από τα οποία οι ΛΑΘΟΣ άνθρωποι θα εκφοβίζονται. Μην αλλάξεις έτσι ώστε να σε συμπαθούν οι άνθρωποι. Να είσαι υπομονετικός, συνέχισε να είσαι ο φοβερός εαυτός σου και πολύ σύντομα οι ΣΩΣΤΟΙ άνθρωποι θα αγαπήσουν τον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ εαυτό σου.

3. Η εξαπάτηση είναι επιλογή, δεν είναι λάθος και δεν αποτελεί δικαιολογία. – Αν αποφασίσεις να εξαπατήσεις και τα καταφέρεις να κοροϊδέψεις κάποιον για κάτι, μην νομίζεις ότι αυτό το άτομο είναι ανόητο. Συνειδητοποίησε ότι αυτό το άτομο σε εμπιστεύτηκε πολύ περισσότερο από ότι σου άξιζε και πήρε ένα μάθημα για το ποιος είσαι πραγματικά.

4. Το παρελθόν δεν μπορεί να σε πληγώσει πια – εκτός και αν το αφήσεις. – Συγχώρεσε και προχώρησε! Η συγχώρεση σου επιτρέπει να συγκεντρωθείς στο μέλλον χωρίς να καταπολεμάς το παρελθόν. Χωρίς τη συγχώρεση, οι πληγές δεν θα μπορέσουν ποτέ να επουλωθούν και δεν θα μπορέσεις ποτέ να προχωρήσεις μπροστά. Κλάψε όταν πρέπει και προχώρησε μπροστά. Άφησε τα δάκρυα σου να ποτίσουν το σπόρο της μελλοντικής σου ανάπτυξης και ευτυχίας.

5. Οι αντιξοότητες θα έρθουν σε κάθε πρόσωπο κάποια στιγμή. – Το πώς θα τις αντιμετωπίσεις, τι θα κερδίσεις από αυτές και τι θα επιτρέψεις να πάρουν από εσένα και να σου δώσουν καθορίζεται από τις ψυχικές σου συνήθειες και προσωπικές επιλογές. Με λίγα λόγια, δεν μπορείς να αλλάξεις τα φύλλα που σου έχουν μοιράσει, απλά τον τρόπο που θα παίξεις.

6. Μερικές φορές πράγματα θα γκρεμιστούν ώστε να χτιστούν καλύτερα. – Όταν τα πράγματα καταρρέουν γύρω σου, εξέτασε το ενδεχόμενο ότι η ζωή τα έριξε επίτηδες. Όχι για να σε τιμωρήσει ή να σε εκφοβίσει, αλλά για να σε κάνει να οικοδομήσεις κάτι που ταιριάζει καλύτερα στην προσωπικότητα και το σκοπό σου.


7. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος άλλος λάθος για να είσαι εσύ σωστός. – Κράτησε ένα ανοικτό μυαλό. Η υψηλότερη μορφή άγνοιας είναι όταν απορρίπτεις κάτι που δεν ξέρεις. Όλοι έχουμε τα δικά μας μοναδικά μονοπάτια και συναισθήματα. Όταν κρίνεις κάποιον άλλο, δεν τους καθορίζεις, καθορίζεις τον εαυτό σου. Είναι άλλο πράγμα να αισθάνεσαι ότι είσαι στο σωστό μονοπάτι και άλλο πράγμα να πιστεύεις ότι το δικό σου μονοπάτι είναι το μόνο σωστό.

8. Τα πάντα είναι ακριβώς με τον τρόπο που θα έπρεπε να είναι. – Στη ζωή, κάνουμε πολλά πράγματα. Μερικοί θέλουμε να μπορούσαμε να τα πάρουμε πίσω. Κάποιοι θέλουμε να μπορούσαμε να ξαναζήσουμε χιλιάδες φορές. Όλα αυτά τα πράγματα, θετικά ή αρνητικά, μας έχουν μάθει σημαντικά μαθήματα και συνολικά μας έχουν κάνει το άτομο που είμαστε σήμερα. Αν ήταν να ανατρέπουμε ή να αλλάζουμε κάποια από αυτά, δεν θα ήμασταν αυτοί που είμαστε – θα ήμασταν κάποιος άλλος. Για αυτό, απλά ζήσε, κάνε λάθη, δημιούργησε αναμνήσεις και άρπαξε ευκαιρίες. Ποτέ μην εικάζεις το ποιος είσαι ή που θα μπορούσες να είσαι.

9. Η σιωπή είναι συχνά η πιο δυνατή κραυγή. – Υπάρχει πάντα κάποια αλήθεια πίσω από το «απλά αστειευόμουν», γνώση πίσω από το «δεν ξέρω», συναίσθημα πίσω από το «δεν με νοιάζει» και πόνος πίσω από το «είμαι εντάξει». Για αυτό δώσε ιδιαίτερη προσοχή στο πως αισθάνονται οι άνθρωποι, ειδικά αυτοί για τους οποίους νοιάζεσαι περισσότερο. Και θυμήσου, η σιωπή είναι συχνά η πιο δυνατή κραυγή. Μερικές φορές αυτό που χρειάζεται περισσότερο ένα άτομο είναι ένα χέρι για να κρατηθεί και μια καρδιά να το καταλάβει.

10. Η διαφορά μεταξύ του που βρίσκεσαι και που θες να είσαι, είναι αυτό που κάνεις. – Αυτό που κάνεις σήμερα είναι σημαντικό επειδή εσύ ανταλλάσεις μια μέρα της ζωής σου για αυτό. Μην περιμένεις μέχρι τα πάντα να είναι σωστά – ποτέ δεν θα είναι τέλεια. Πάντα θα υπάρχουν προκλήσεις, εμπόδια και λιγότερο ιδανικές συνθήκες. Αλλά με κάθε βήμα που κάνεις, θα γίνεσαι όλο και πιο δυνατός, πιο επιδέξιος, ποιο σίγουρος και πιο επιτυχημένος. Για αυτό ξεκίνα να κάνεις αυτό που χρειάζεσαι, σήμερα. Η ζωή είναι ένα θαρραλέο ταξίδι ή τίποτα. Συνήθως δεν μπορούμε να γίνουμε αυτό που θέλουμε συνεχίζοντας να κάνουμε αυτό που κάνουμε ήδη.

11. Δεν είναι το ποιος είσαι που σε κρατάει πίσω, είναι το ποιος πιστεύεις ότι δεν είσαι. – Το να κρίνεις τον εαυτό σου δεν είναι το ίδιο με το να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου. Μην πουλάς φθηνά τον εαυτό σου! Είσαι ικανός για πολλά σπουδαία πράγματα. Και ποτέ μην αφήσεις κάποιον άλλο να σε κάνει να αισθανθείς ότι δεν είσαι αρκετά καλός. Αν δεν μπορούν να δουν το πόσο καταπληκτικό άτομο είσαι, τότε αυτοί είναι που δεν είναι αρκετά καλοί για εσένα. Η έγκριση τους δεν σου χρειάζεται.

12. Αυτή η στιγμή είναι η μόνη στιγμή που σου είναι εγγυημένη. – Χαμογέλα στις δύσκολες στιγμές, ακόμα και όταν δεν φαίνεται να καλυτερεύουν. Ένα χαμόγελο είναι το πρώτο βήμα για να διορθώσεις τα πράγματα. Το κόλπο είναι να απολαμβάνεις τη ζωή παρατηρώντας τι είναι σωστό. Μην χαραμίζεις της μέρες σου περιμένοντας να έρθουν καλύτερες στιγμές. Τώρα είναι η μόνη στιγμή που σου είναι εγγυημένη. Τώρα είναι η ζωή. Μην τη χάνεις.


ΠΗΓΗ: dailyarticle

Πώς μπορείτε να φτιάξετε ένα χυμό ο οποίος μπορεί να απαλλάξει από το λίπος στην κοιλιά; Πώς γίνεται η παρασκευή του χυμού;

Δεν μπορείτε να απαλλαχτείτε μόνο με τις τροφές από το λίπος. Αν θέλετε να καταπολεμήσετε τη χαλάρωση και να απαλλαχτείτε από το τοπικό λίπος στην κοιλιά, τότε δεν έχετε παρά να μπείτε γρήγορα στην κουζίνα και να παρασκευάσετε το χυμό που τονώσει τους κοιλιακούς σας.

Ο χυμός είναι εξαιρετικά θρεπτικός, ενεργοποιεί το μεταβολισμό και συμβάλλει στη διάλυση του συσσωρευμένου λίπους.

Υλικά για τον χυμό:

Μια κουταλιά του γλυκού φουντούκια: σούπερ αντιοξειδωτικά και πλούσια σε βιταμίνη E

Μισό ποτήρι χυμό πορτοκάλι: πλούσιος σε βιταμίνη C

Μισό Μήλο: πλούσιο σε πηκτίνη και φυτικές ίνες

Μισή Μπανάνα: πλούσια σε κάλιο

Ενα κουταλάκι του γλυκού μέλι: αντισηπτικό και μικροβιοκτόνο

Μισό κουταλάκι του γλυκού κανέλλα: αντιοξειδωτική με μηδέν θερμίδες

Εκτέλεση για τον χυμό που καίει το λίπος στην κοιλιά:
Ολα τα υλικά σε ένα μπλέντερ και ανακατεύετε καλά μέχρι το μείγμα να ομογενοποιηθεί.
* Προσοχή: πρώτα ρίξτε τα φουντούκια και θρυμματίστε τα στο μπλέντερ και μετά ρίξτε όλα τα υπόλοιπα υλικά!


Mια ταινία κινουμένων σχεδίων που αλλάζει τον τρόπο που βλέπαμε τα γουέστερν! Με μπόλικο μαύρο χιούμορ και αμφιλεγόμενα διδάγματα.  Ο πρωταγωνιστής σε κερδίζει λόγω τρόπου σκέψης παρόλο που οπτικά  είναι λίγο αντιπαθίκλα! (παίζει ρόλο βέβαια και η φωνή του Depp) Η ταινία RANGO έκανε πρεμιέρα στα village cinemas την Πέμπτη 10 Μαρτίου του 2011, αλλά εσείς μπορείτε να την δείτε (μή την χάσετε!) σε DVD ή δωρεάν, σε site online ταινιών με ελληνικούς υπότιτλους.


Σκηνοθεσία: ΓΚΟΡ ΒΕΡΜΠΙΝΣΚΙ
Σενάριο: ΤΖΟΝ ΛΟΓΚΑΝ
Ηθοποιοί: ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΖΟΥΝ ΟΙ:
ΤΖΟΝΙ ΝΤΕΠ , ΜΠΙΛ ΝΑΙ , ΑΙΛΑ ΦΙΣΕΡ , 
ΑΜΠΙΓΚΕΙΛ ΜΠΡΕΣΛΙΝ
Διάρκεια: 107 λεπτά
Πρεμιέρα: Πέμπτη, 10 Μαρτίου 2011
Χρονολογία παραγωγής: 2011
Είδος ταινίας: ΚΙΝΟΥΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑ
Χώρα παραγωγής: ΗΠΑ
Καταλληλότητα ταινίας: ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ


Περίληψη της ταινίας RANGO
Ένας κατοικίδιος χαμαιλέοντας με το… λαρύγγι του Τζόνι Ντεπ χάνεται από τους ιδιοκτήτες του και βρίσκει καταφύγιο σε μια πόλη της ερήμου με κάπως παλαβιάρηδες κατοίκους. Σε αναζήτηση ταυτότητας κάπου στην Άγρια Δύση του σήμερα, καθώς χρίζεται ο σερίφης της πόλης, ο ήρωάς μας προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με τους ιδιόρρυθμους κατοίκους αλλά και να λύσει το πρόβλημα του νερού της πόλης. Στο πλευρό του, μια ελκυστική θηλυκή σαύρα, η μόνη του σύμμαχος εναντίον ενός φονικού κροταλία με ουρά-πολυβόλο που δε σταματά μπροστά σε τίποτα. Μια ταινία για μικρούς και μεγάλους γεμάτη αλήθειες, χιούμορ, δράση και συγκίνηση.












 Εντυπωσιάζει στη νέα της φωτογράφιση!!! Μπορεί να κάνει μόντελινγκ εδώ και 25 χρόνια, αλλά εξακολουθεί να έχει μεγάλη ζήτηση. Αν παρατηρήσει μάλιστα κανείς την τελευταία της φωτογράφιση για λογαριασμό της βραζιλιάνικης Vogue καταλαβαίνει το γιατί.

Το περιοδικό ζήτησε από το διεθνούς φήμης μοντέλο να πρωταγωνιστήσει στο επετειακό τεύχος για τη συμπλήρωση των 38 χρόνων από την κυκλοφορία του και όπως φαίνεται ανταποκρίθηκε επάξια στο ρόλο της.

Η 42χρονη σήμερα Naomi μεταμορφωνόταν σε κάθε φωτογραφία καθώς είχε από ξανθά μακριά μαλλιά μέχρι μελαχρινό καρέ… παραμένοντας ωστόσο το ίδιο εντυπωσιακή.









ΠΗΓΗ: newsbeast.gr